Veri seti Erişime Kapalı

Yavaş Salımlı Hidrojen Sülfür (H2S) Donörü GYY4137'nin In Vitro İskemi-Reperfüzyon Modelinde Vasküler Düz Kas ve Endotel Cevabı Üzerine Etkisinin ve Etki Mekanizmasının Değerlendirilmesi

2024    Emre Aydingoz, Selda; TEIMOORI, Ariyan; ORHAN, Halit Güner; ZEYNALOVA, Nargiz; DEMİRTAŞ, Elif; EFE, Oğuzhan Ekin; ÖZTURAN ÖZER, Huriye Eda

Koroner arter bypass cerrahisi sırasında kullanılan otolog vasküler greftlerin iskemi-reperfüzyon (İR) hasarı, cerrahi başarıyı olumsuz etkileyebilmektedir. Bu çalışmada, yavaş salınan bir hidrojen sülfür (H₂S) donörü olan GYY4137'nin in vitro sıçan İR hasarı modelinde vasküler doku üzerindeki koruyucu etkileri araştırılmıştır. Bu çalışma Başkent Üniversitesi Hayvan Deneyleri Yerel Etik Kurulu tarafından onaylanmıştır (Proje no: DA23/26, Karar no: 22/15, Tarih: 21/04/2022). Yirmi erkek (21-22 ay, 378,2 ± 10,19 g) Sprague-Dawley sıçanın torasik aortası 4’e bölünerek deney gruplarına randomize edilmiştir: Kontrol, İR, İR + GYY4137 100 µM, İR + GYY4137 300 µM. İR modeli için aort halkası azot ile gazlandırılmış %0,9 salinde 4°C’de 24 saat bekletilip, 37°C’de Krebs-Henseleit solüsyonu içeren, %95 O₂+%5 CO₂ ile gazlandırılan organ banyosuna alınarak 30 dk sodyum hipoklorite (200 μM) maruz bırakılmıştır. GYY4137 gruplarında salin içine GYY4137 eklenmiştir. Vasküler fonksiyon organ banyosu düzeneğinde değerlendirilmiş, doku malondialdehidi glutatyon ve kaspaz-3 aktivitesi biyokimyasal olarak ölçülmüştür. İR hasarı dokunun KCl (80 mM) yanıtını azaltmış (Kontrol 1815 ± 140 mg, İR 842 ± 160 mg, p = 0,0003), fenilefrin konsantrasyon-cevap eğrisinde E_maks’ı artırmış (Kontrol %144,1 ± %2,64, İR %202,3 ± %4,9, p < 0,0001), asetilkolin eğrisinde E_maks’ı (Kontrol %78,4 ± %1,4, İR %32,6 ± 3,4, p < 0,0001) ve pD₂’yi düşürmüş (Kontrol 7,24 ± 0,05, İR 5,18 ± 0,17, p < 0,0001), sodyum nitroprusit eğrisinde ise E_maks’ı artırırken (Kontrol %101,4 ± %1,47, İR %113,6 ± %2,3, p = 0,0009), pD₂’yi azaltmıştır (Kontrol 8,4 ± 0,03, İR 8,23 ± 0,04, p = 0,00025). GYY4137, İR’ye bağlı bu fonksiyonel değişiklikleri düzeltmemiştir. Diğer taraftan, biyokimyasal analizlerde İR ile artan malondialdehid seviyesi (Kontrol 8,4 ± 0,9 nmol/g, İR 12,6 ± 1,0 nmol/g, p = 0,02), 100 μM ve 300 μM GYY4137 ile kontrol düzeyine gerilemiştir (sırasıyla 8,7 ± 0,9 nmol/g, p = 0,008 ve 7,6 ± 1,1 nmol/g, p = 0,012). Azalan glutatyon seviyesi (Kontrol 785 ± 61 nmol/g, İR 506 ± 45 nmol/g, p = 0,012) 300 μM GYY4137 varlığında normale dönmüş (709 ± 45 nmol/g, p = 0,004); artan doku kaspaz-3 seviyesi (Kontrol 2,4 ± 1,3 ng/g, İR 8,4 ± 1,2 ng/g, p = 0,02), 100 μM ve 300 μM GYY4137 ile düzelmiştir (sırasıyla 2,3 ± 1,3 ng/g, p = 0,004 ve 3,2 ± 1,1 ng/g, p = 0,02). Bu bulgular, GYY4137'nin İR hasarını takiben oluşan oksidatif stres ve apoptoza karşı hücresel koruma sağladığını, ancak vasküler disfonksiyonu önemli ölçüde iyileştirmediğini göstermektedir. İleri çalışmalar, sunulan bulguların mekanizmalarının anlaşılmasına ve İR hasarına karşı potansiyel önleme ve tedavi stratejileri geliştirilmesine odaklanmalıdır.