Dergi makalesi Açık Erişim

Yargı ve Emniyet Mensupları Bağlamında Kadına Yönelik Şiddet

2025    Yılmazer, Sefa Nur; Macit, Ruken

Kadına yönelik şiddet, toplumsal cinsiyet eşitsizliğinin bir sonucu olarak tarihsel süreç içerisinde kendini göstermektedir. Ekonomik İşbirliği ve Kalkınma Örgütü’nün (OECD) şiddet
verilerine göre, Türkiye hem OECD hem de G20 ülkeleri arasında kadına yönelik şiddetin
en fazla görüldüğü ülkedir. Bu bağlamda, araştırmanın amacı Türkiye’de yargı ve emniyet
mensuplarının bakış açısı ile kadına yönelik şiddet olgusunu sosyolojik açıdan incelemektir.
Bu çerçevede, Gaziantep’te görev yapan beş hâkim, beş savcı, beş avukat ve beş polis olmak
üzere toplam 20 yargı ve emniyet mensubu ile nitel araştırma yöntemi kullanılarak görüşmeler yapılmıştır. Araştırmanın temel problemleri; Türk Ceza Kanunu’nda yer alan yasaların
kadına yönelik şiddeti önlemede yeterli olup olmadığı, kadına yönelik şiddette problemlerin
neler olduğu ve kadına yönelik şiddeti önlemede ne gibi çözüm önerilerinin bulunduğudur.
Araştırmanın teorik yapısı, Pierre Bourdieu’nun sembolik şiddet kavramına dayanmaktadır.
Araştırma bulguları, yasaların uluslararası kaynaklı olması nedeniyle yasalarla ilgili herhangi
bir sorun bulunmadığını işaret etmektedir. Bununla birlikte, bu araştırma kadına yönelik şiddet konusunda kadınların mevcut bakış açılarını değiştirmelerinin gerekliliğini vurgulaması
açısından önemlidir.